اندر وصف حال تولیدکنندگان واگن و لکوموتیو
به گزارش پرتال حمل و نقل ، محمدرضا کمالینژاد ، قائممقام گروه صنعتی پلور سبز ، در میزگرد تخصصی بررسی آسیبها و مشکلات صنایع ریلی و راهکارهای برونرفت از وضعیت موجود ، به تحلیل مشکلات صنعت ریلی و تأکید بر لزوم ایجاد تغییرات در سیاستگذاریها پرداخت .
وی در این نشست اظهار داشت : در حال حاضر هیچکدام از شرکتهای فعال در صنعت ریلی ، از جمله پارس ، اریکو و دیگر تولیدکنندگان ، وضعیت مناسبی ندارند . به طور مثال ، قراردادهای ما با شرکت رجا از سالها پیش باقی مانده و هنوز بلاتکلیف است . همینطور ، قرارداد با شرکت اصفهان نیز به حالت معلق درآمده است . در واقع ، مسائل مالی به طور جدی صنعت ریلی را درگیر کرده است .
کمالینژاد با اشاره به ظرفیتهای تولیدی شرکتها ادامه داد : پارس ، با وجود توانایی تولید ، حتی نمیتواند بیشتر از ۱۰۰ واگن مسافری در ماه تولید کند . این در حالی است که ظرفیت واقعی آنها بسیار بیشتر است . اگر به همین روال ادامه دهیم ، صنعت ریلی با رکود جدی روبهرو خواهد شد .
وی در خصوص مشکلات زنجیره تأمین در صنعت ریلی افزود : اقتصاد حملونقل ریلی یک زنجیره است . وقتی که اپراتور یا بهرهبردار به عنوان مشتری وجود نداشته باشد ، تولیدکنندگان نمیتوانند به راحتی به تولید ادامه دهند . شرکت مپنا برای حل این مشکل تلاش کرد و شرکتی را تأسیس کرد تا حملونقل چندوجهی را تسهیل کند و واگنهای تولیدی پارس و لوکوموتیوها را به بهرهبرداری برساند . اما واقعیت این است که یک شرکت تنها نمیتواند تعداد زیادی واگن را به طور مستقل بهرهبرداری کند . همچنین ، توانایی تولید این تعداد واگن در سایر شرکتها مانند اریکو نیز محدود است .
کمالینژاد تأکید کرد : اقتصاد باید به صورت چرخهای درآید و نقش شرکت راهآهن باید به عنوان یک اپراتور و نه یک سیاستگذار تعریف شود . راهآهن باید تسهیلات لازم برای تأمین نیروی کششی را در اختیار شرکتها قرار دهد و مانع از ورود بیمورد افراد و نهادهای دیگر به این حوزه شود .
وی همچنین به سیاستهای قیمتگذاری و مشکلات آن اشاره کرد و گفت : در حال حاضر ، قیمتگذاریهای دستوری مانند تعیین قیمت بلیت تهران - مشهد ، برای شرکتهای بهرهبردار صرفه اقتصادی ندارد . به همین دلیل ، بسیاری از شرکتها از خرید واگنهای مسافری خودداری میکنند و حتی با وجود اینکه ظرفیت تولید دارند، از رشد بازمیمانند .
کمالینژاد در ادامه گفت : در صنعت ریلی هیچکدام از شرکتها در شرایط مطلوبی قرار ندارند . حتی ایریکو و شرکتهایی مانند آن که وضعیت بهتری دارند ، باز هم به نسبت ظرفیت و مقیاس خود ، مشکلاتی دارند . از سوی دیگر ، مجموعههایی مانند آقای رحیمی که توانستهاند در زمینه لیزینگ تحولات خوبی ایجاد کنند ، نیاز به تقدیر و تشکر دارند . باید از این مدلها استفاده کرد تا بتوان به حل مشکلات صنعت ریلی دست یافت .