گلایه فعالان حمل و نقل از بخشنامههای خلقالساعه ؛ ممنوعیت ناگهانی ترانزیت دام
به گزارش پرتال حمل و نقل ، جمعی از فعالان ترانزیت و حملونقل بینالمللی با انتقاد از صدور بخشنامههای ناگهانی توسط دستگاههای متولی از جمله دامپزشکی ، میگویند : در حالی که دستگاه های متولی اخیراً از کاهش چشمگیر بخشنامههای تنشزا خبر داده ، نمونههای اخیر مانند ممنوعیت ناگهانی ترانزیت دام و فرآوردههای خام دامی نشان میدهد که این رویه همچنان ادامه دارد و موجب ضررهای سنگین به بخش خصوصی شده است .
فعالان حوزه ترانزیت و حملونقل بینالمللی با انتقاد از صدور بخشنامههای «بیاطلاع قبلی» و «غیرقابل پیشبینی» ، تأکید میکنند که دستگاههای دولتی ، از جمله دامپزشکی ، برخلاف ادعاهای رسمی ، همچنان رویه صدور بخشنامههای خلقالساعه را دنبال میکنند ؛ رویهای که باعث آشفتگی برنامههای حملونقل ، تحمیل خسارتهای مالی و بیاعتمادی شرکای خارجی میشود .
به گفته این فعالان ، یکی از نمونههای روشن این تناقض ، ممنوعیت ناگهانی ترانزیت دام و فرآوردههای خام دامی است که در ۲۵ مهر ۱۴۰۴ توسط سامانه قرنطینه و امور بینالملل منتشر و طی آن اعلام شد : به منظور جلوگیری از ورود بیماریهای دامی ، هرگونه ترانزیت خارجی دام و فرآوردههای دامی خام از قلمرو کشور ایران تا اطلاع ثانوی ممنوع است .
سه روز بعد ، در ۲۸ مهرماه ۱۴۰۴، سرپرست شبکه دامپزشکی درگز طی نامهای رسمی خطاب به مدیرکل گمرک لطفآباد ، همین ممنوعیت را بار دیگر ابلاغ کرد و بهطور کامل مسیر ترانزیت دام را بست . این تصمیم ، بدون اعلام قبلی و بدون فرصت برای تطبیق شرکتهای حملونقل ، در حالی صادر شد که بسیاری از محمولهها در داخل کانتینرها ، در مسیر یا در صفهای ورودی و خروجی مرزها بودند .
فعالان ترانزیت میگویند این تصمیمات آنقدر ناگهانی بوده که حتی شرکتهایی با قراردادهای جاری ، برنامهریزیهای مالی و لجستیکی و تعهدات بینالمللی دچار خسارت مستقیم شدهاند . آنان تأکید میکنند : وقتی بخش خصوصی هزینه کرده و کالا را تا مرز رسانده ، ممنوعیت یکشبه چه توجیهی دارد ؟
وی همچنین با اشاره به «هماهنگی کمنظیر دستگاهها در دفاع مقدس ۱۲ روزه» گفته بود : در دورههای حساس ، همه دستگاهها از جمله استاندارد ، غذا و دارو ، قرنطینه نباتی و دامپزشکی با صدور بخشنامههای تسهیلگر همکاری کردند .
اما فعالان حملونقل میپرسند : اگر دستگاه های متولی معتقد هستند دوران بخشنامههای تنشزا تمام شده ، پس چرا در ۷ مهر و سپس در ۲۵ و ۲۸ مهر شاهد صدور چنین مصوباتی هستیم ؟ آیا این تصمیمات تنها برای شرایط جنگی مدیریت میشود ؟ مگر نه اینکه اصل پیشبینیپذیری باید در تمام روزهای سال رعایت شود ؟
یکی از فعالان ترانزیت گفت : اینکه گفته میشود در جنگ ۱۲ روزه مانع ترخیص و تجارت نشدیم ، قابل تقدیر است ؛ اما پرسش ما این است که چرا همان هماهنگی و همان حساسیت نسبت به آسیب ندیدن بخش خصوصی در روزهای عادی وجود ندارد ؟ بخشنامه ۲۵ مهر یا نامه دامپزشکی در ۲۸ مهر دقیقاً خلاف همین ادعاهاست .
به گفته فعالان ، آسیب این تصمیمات فقط به شرکتهای حملونقل محدود نمیشود ؛ بلکه به اعتبار تجارت خارجی ایران ، برنامهریزی سرمایهگذاران و تعهدات بینالمللی نیز ضربه وارد میکند . آنان خواستار آن هستند که دستگاههای صادرکننده بخشنامه ، پیش از هر تصمیم ، زمانبندی مشخص ، دوره تطبیق و ارزیابی آثار اقتصادی را در نظر بگیرند .
فعالان در پایان تأکید میکنند : برای بهبود واقعی فضای کسبوکار ، صدور بخشنامههای ناگهانی باید پایان یابد . بخش خصوصی نمیتواند هزینه تصمیماتی را بپردازد که بدون هشدار و بدون هماهنگی صادر میشود .
منتظر حضور شما در پیج اینستاگرام iranway هستیم
