بحران اجماع در کربن‌زدایی دریایی ؛ نظم نوین جهانی صنعت کشتیرانی در تقاطع سیاست و اقتصاد

به گزارش پرتال حمل و نقل ، در پی اجلاس اخیر کمیته حفاظت از محیط زیست دریایی سازمان بین‌المللی دریانوردی (MEPC/ES) ، تحولات کم‌سابقه‌ای در مسیر کربن‌زدایی صنعت کشتیرانی جهان رخ داده است . شکسته‌شدن اجماع اروپا توسط یونان و قبرس و اقدام بی‌سابقه آنان در مخالفت یا خودداری از رای‌ دادن به چارچوب Net-Zero ، تعلیق سیاستی و بحران مشروعیت بی‌سابقه‌ای را رقم زد . هرچند این کشورها از پیگرد حقوقی معاف ماندند ، اما عواقب سیاسی و اعتباری قابل توجهی در انتظار آن‌هاست و شکاف میان کشورها – به ویژه آتن و کپنهاگ – بیش از همیشه عیان شده است .

این رویداد ، نشانه‌ای از چندپارگی در رویکردهای آب و هوایی دریایی و عمیق‌ترشدن دعواهای فنی و سیاسی میان مدیران ارشد صنعت کشتیرانی است . اروپایی‌ها شاید طبق جدول زمانی تنها یک سال دیگر برای بازسازی وحدت و احیای Net-Zero مهلت داشته باشند اما واقعیت خورده‌شدن زمان به علت سرعت تحولات است .

در سطحی کلان‌تر ، ایالات متحده با همکاری لابی‌های نفتی و استفاده از ابزارهایی چون تهدید مستقیم تحریم ، سخت‌گیری‌های ویزایی و هزینه‌های بندری ، درصدد ناکام‌گذاری تلاش‌های جهانی برای اعمال مالیات کربن بر کشتیرانی است . این تهدید‌ها صراحتاً موثر و باعث گسترش خودسانسوری ، تردید و محافظه‌کاری در میان مدیران بین‌المللی شده است . در این میان هیئت نمایندگی آمریکا و عربستان نقش تعیین‌کننده‌ای را در رهبری مذاکرات ایفا کردند و با برتری استراتژیک و اشراف بر قواعد بازی عملاً طرف اروپایی را دچار پراکندگی و شکست کردند .

پیامد این تحولات فراتر از بحث «قیمت‌گذاری کربن» است ؛ بلکه یک دگرگونی بنیادی در الگوهای حکمرانی و مناسبات ژئوپولیتیکی صنعت دریایی رخ داده است . اصل حاکمیت ، قدرت و منافع ملی جای اجماع و چندجانبه‌گرایی سنتی را گرفته و مدیران صنایع باید هرچه سریع‌تر خود را با نظم جهانی جدید و محیط تجاری متحول سازگار کنند . مدیران هیئت‌های مدیره که عادت به تحلیل عرضه و تقاضا دارند ، حالا باید پیوسته ریسک‌های ژئوپلیتیکی ، جنگ تجاری و مقررات متغیر را بسنجند .

بدین ترتیب ، حجم تجارت جهانی علی‌رغم همه فراز و فرودهای سیاسی ، حفظ می‌شود اما مسیرها تکه‌تکه‌تر ، سرمایه‌ها گزینشی‌تر و زنجیره تامین کوتاه‌تر و محلی‌تر شده‌اند . رقابت برای تسلط و امنیت ژئوپولیتیکی ، هزینه ، ریسک و پیچیدگی عملیات کشتیرانی را افزایش داده ، اما در عین حال این صنعت همچنان پویاست و به مقاومت و انطباق ادامه می‌دهد .

حاصل این تحولات ، فرا رسیدن دوران جدیدی است که در آن شرکت‌های کشتیرانی باید جایگاه خود را در نظمی چندقطبی ، پرچالش و کمتر قابل‌پیش‌بینی بازتعریف کنند ؛ و صرف برنده یا بازنده‌بودن در معادلات سیاسی دیگر معیار سنجش موفقیت یا بقای آنها نیست ، بلکه چگونگی موقعیت‌یابی در نظم نوین جهانی اهمیت دارد .

 

ترجمه : نادر  پسنده

برگرفته از سایت لویدز

 

منتظر حضور شما در پیج اینستاگرام iranway هستیم