چین با قطارهای سریعالسیر میتازد / آمریکا همچنان گرفتار جاده و هواپیما
به گزارش پرتال حمل و نقل به قلم آرش رئیسی نژاد ، دلیل اینکه چین بهشدت در حملونقل سریع (مثل قطارهای سریعالسیر ، متروهای پیشرفته و کریدورهای لجستیکی) سرمایهگذاری میکند ولی آمریکا چنین مقیاسی ندارد ، به چند عامل کلیدی برمیگردد :
ساختار جغرافیایی و جمعیتی
چین : جمعیت بسیار زیاد (بیش از ۱.۴ میلیارد نفر) که در شهرهای متراکم و نزدیک به هم متمرکز شدهاند . فاصله بین کلانشهرها اغلب زیر ۱۰۰۰ کیلومتر است ، که برای قطار سریعالسیر ایدهآل است .
آمریکا : شهرهای بزرگ پراکنده و با فاصله زیاد هستند (مثلاً نیویورک تا لسآنجلس ~ ۴۰۰۰ کیلومتر) . در بسیاری مسیرها هواپیما یا خودرو سریعتر و مقرونبهصرفهتر است .
مدل اقتصادی و اولویتگذاری دولتها
چین : دولت مرکزی پروژههای زیرساختی عظیم را به عنوان موتور رشد اقتصادی و اشتغالزایی هدایت میکند . حتی اگر بازگشت سرمایه طولانیمدت باشد ، دولت حمایت میکند چون اثرات جانبی (شهرسازی ، گردشگری ، تجارت) مهمتر است .
آمریکا : پروژههای زیرساختی بزرگ باید از نظر اقتصادی در کوتاهمدت و میانمدت توجیه داشته باشند و با موانع قانونی و سیاسی مواجهاند . بودجه فدرال معمولاً به جادهها و فرودگاهها میرود ، چون شبکه حملونقل جادهای و هوایی قبلاً قویتر است .
عادات و فرهنگ حملونقل
چین : قطار سریعالسیر در زندگی روزمره جا افتاده و برای سفرهای کاری و خانوادگی انتخاب اول است .
آمریکا : فرهنگ استفاده از خودرو شخصی و هواپیما غالب است . قیمت بلیت هواپیما بینشهری ارزانتر (به ویژه با ایرلاینهای کمهزینه) و راحتی استفاده از خودرو باعث میشود تقاضا برای قطار کم باشد .
موانع حقوقی و تملک زمین
در چین دولت به راحتی زمینهای لازم را تملک میکند و پروژهها را پیش میبرد .
در آمریکا روند تملک زمین و مجوز ساخت ممکن است سالها طول بکشد و با اعتراضات محلی روبهرو شود .
نگاه استراتژیک
چین : حملونقل سریع بخشی از استراتژی ژئوپلیتیکی هم هست - اتصال اقتصادی مناطق داخلی به سواحل و گسترش نفوذ «کمربند و جاده» به کشورهای دیگر .
آمریکا : چنین نگاه هماهنگ ملی برای قطار سریعالسیر وجود ندارد و حتی پروژههای ایالتی مثل California High-Speed Rail سالها با تاخیر و کمبود بودجه مواجهاند .
منتظر حضور شما در پیج اینستاگرام iranway هستیم