زنجیره ارزش حمل و نقل هوایی با سودآوری کم

به گزارش پرتال حمل و نقل به نقل از انجمن شرکت های هواپیمایی ایران ، مک کینزی از سال ۲۰۰۵ زنجیره ارزش حمل و نقل هوایی را سالانه تجزیه و تحلیل می کند .

کارشناسان شرکت مک کینزی می گویند : ما به شرکت کنندگان از سراسر زنجیره ارزش ، از جمله خطوط هوایی ، سازندگان تجهیزات اصلی هواپیما و موتور (OEM) ، اجاره دهندگان هواپیما ، ارائه دهندگان خدمات ناوبری هوایی ، تولیدکنندگان سوخت جت ، فرودگاه ها ، کیترینگ ها ، شرکت های خدمات زمینی ، تعمیر و نگهداری و تعمیرات اساسی ، سازمان ها، حمل و نقل کالا و ارائه دهندگان سیستم های توزیع جهانی و سایر فناوری های مسافرتی نگاه می کنیم . ما عملکرد مالی زنجیره ارزش حمل و نقل هوایی را از طریق دریچه سود اقتصادی که به عنوان تفاوت بین بازده مبلغ سرمایه‌گذاری شده (ROIC) و میانگین موزون هزینه سرمایه (WACC) تعریف می‌شود ، تحلیل کردیم .

جدیدترین نتایج ما ، بر اساس داده‌های سال ۲۰۲۳ نشان‌دهنده سالی قوی است که در آن ۹ زیربخش از ۱۱ زیربخش ما در مقایسه با سطوح سال ۲۰۲۲ بهبود یافته‌اند . زنجیره ارزش حمل و نقل هوایی به بهبود قابل توجهی دست یافته و در سال ۲۰۲۳ زیان اقتصادی تقریباً ۳.۶ میلیارد دلاری را در مقایسه با زیان ۶۷ میلیارد دلاری سال ۲۰۲۲ ثبت کرد . نتایج کلی که توسط بهبود مداوم در سفرهای هوایی پشتیبانی می شود ، نشان دهنده بهبود قابل توجهی در مقایسه با سال ۲۰۲۲ است .

بخش خطوط هوایی ، اگر چه از نظر سود اقتصادی هنوز اندکی منفی است ، اما بهترین عملکرد خود را در دهه‌های اخیر کسب کرد و بالاترین نسبت ارزش‌آفرینی در تاریخچه این تحلیل را داشت . تولیدکنندگان سوخت جت که از افزایش قیمت سوخت سود می بردند و حمل و نقل بار که همچنان شاهد تقاضای بالای محموله هوایی بودند ، بیشترین سود را به دست آوردند . فرودگاه ها ، خطوط هوایی و سازندگان تجهیزات اصلی هواپیما و موتور بیشترین ضرر را به صورت مطلق متحمل شدند .

کنکاش در این زیربخش ها چند روایت را نشان می دهد . به عنوان مثال ، اختلال در زنجیره تامین تولید هواپیما، چالش‌ها و فرصت‌هایی را ایجاد کرده است. سطح تولید سازندگان تجهیزات اصلی هواپیما و موتور به طور قابل توجهی کاهش می یابد و آنها به عنوان یک گروه در سال ۲۰۲۳ زیان اقتصادی حدود ۲ میلیارد دلار را به همراه داشتند . اما تعداد هواپیماهای جدید تحویل داده شده در میان تقاضای شدید به این معنی است که خطوط هوایی در حال افزایش طول عمر هواپیماهای فعلی خود هستند : سهم هواپیماهای ناوگان تجاری با سن ۲۵ سال یا بیشتر از ۸.۱ درصد به ۹.۶ درصد افزایش یافته است . هواپیماهای قدیمی نیاز به تعمیر و نگهداری بیشتری دارند ، بنابراین بخش تعمیر و نگهداری و تعمیرات اساسی به سود اقتصادی متوسطی در حدود ۴۲ میلیون دلار (برابر با ۰.۱ ٪ از درآمد) بازگشت .

بخش بار هوایی نیز یکی از معدود نقاط روشن هوانوردی است که رشد تقاضا از زمان همه‌گیری تا حال را داشته است . در سال ۲۰۲۰ تنها خطوط هوایی ارزش آفرین ، شرکت های بار هوایی بودند اما تا سال ۲۰۲۳  خطوط بار هوایی تنها ۲ درصد از شرکت های هوایی ارزش آفرین را تشکیل  دادند .

منتظر حضور شما در پیج اینستاگرام iranway هستیم