بیشتر از آنکه نگران صنعت ریلی باشند نگران صنعت فولاد هستند !
واضح است که علیرغم تلاشهای راهآهن در افزایش بهرهوری و ضریب آماده به کاری لکوموتیوها در سالهای اخیر ، با توجه به غفلت صورت گرفته در دهه گذشته و عدم توجه به حوزه لکوموتیو ، ناوگان ریلی دچار رشد غیر متناسب شده به نحوی که لکوموتیو وارد شده به شبکه با واگن های وارد شده تناسب نداشته و بسیار کمتر بوده است . به عبارت دیگر انقدر که در ده سال گذشته بر تولید واگن تاکید شده است بر تامین لکوموتیو برای این واگن ها تاکید نشده و آقایان در دولت های قبلی ، ناوگان ریلی را دچار رشد نامتوازن و کاریکاتوری کرده اند .
به گزارش پرتال حمل و نقل ، مدیرکل بازرگانی داخلی راه آهن جمهوری اسلامی ایران ، در پاسخ به اظهار نگرانی سبحان نظری ، رییس یکی از انجمن های صنفی کارفرمایی حوزه ریلی درباره فولادسازها گفت : تعجب می کنم برخی مدعی دلسوزی برای صنعت ریلی هستند اما در جایی که باید از حق صنعت ریلی در برابر صنعت فولاد دفاع کنند ، طرف فولادی ها را می گیرند . دایه های دلسوزتر از مادر صنعت ریلی بدون آنکه تجربه ای در این صنعت داشته باشند یا سرمایه گذاری در این صنعت کرده باشند ، برای بالا تا پایین این صنعت بزرگ و مظلوم نسخه پیچی می کنند . تاسف بارتر اینکه به جای فشار آوردن به فولادی ها برای پرداخت سهم واقعی حمل و نقل ریلی ، نگران فولادی ها شده اند !
عابدین هادی نژاد گفت : این در حالی است که سهم حمل و نقل از سرجمع هزینه های شرکت فولادی از حدود ۷ درصد به حدود ۳ درصد کاهش یافته است و این یعنی فولادسازها تعرفه های حمل و نقلی خود را به اندازه افزایش هزینه های صنعت ریلی افزایش نداده اند و عملا پرداختی کمتری به حوزه ریلی داشته اند . این در حالی است که راه آهن و شرکت های ریلی در تنگنای شدید مالی هستند و تنها یکی از فولاسازها نزدیک به صد هزار میلیارد تومان سود خالص داشته است . متاسفانه اظهارنظرهای غیر کارشناسی و سیاسی در حوزه حمل و نقل ریلی در مدت اخیر افزایش پیدا کرده است .
مدیرکل بازرگانی داخلی راه آهن گفت : اینکه افزایش تعداد واگنها در سطح شبکه ریلی باید منجر به افزایش حمل بارهای ریلی شود در صورتی صحیح است که این رشد متناسب با توسعه زیرساخت و نیروی کشش ریلی باشد . افراد مدعی کارشناس بودن بهتر است بدانند تعداد واگن فقط یکی از پارامترهای حمل بار است اما موضوعات دیگری همچون تعداد لکوموتیوهای آماده به کار ، طول خطوط شبکه ، ظرفیت بارگیری و تخلیه در مبادی و مقاصد بارها ، وضعیت اشباع بودن یا نبودن شبکه ، زمانبندی تعمیرات واگن ها و ... عوامل مختلفی هستند که بر سرعت بازرگانی و بهره وری واگن های باری تاثیر مستقیم دارند .
هادی نژاد افزود : واضح است که علیرغم تلاشهای راهآهن در افزایش بهرهوری و ضریب آماده به کاری لکوموتیوها در سالهای اخیر ، با توجه به غفلت صورت گرفته در دهه گذشته و عدم توجه به حوزه لکوموتیو ، ناوگان ریلی دچار رشد غیر متناسب شده به نحوی که لکوموتیو وارد شده به شبکه با واگن های وارد شده تناسب نداشته و بسیار کمتر بوده است . به عبارت دیگر انقدر که در ده سال گذشته بر تولید واگن تاکید شده است بر تامین لکوموتیو برای این واگن ها تاکید نشده و آقایان در دولت های قبلی ، ناوگان ریلی را دچار رشد نامتوازن و کاریکاتوری کرده اند .
عابدین هادی نژاد درباره تاثیر رشد نامتوازن ناوگان ریلی بر بهره وری واگن ها توضیح داد : با توجه به ثابت بودن تقریبی طول خطوط شبکه و نیز ثابت ماندن تعداد لکوموتیوهای آماده به کار ، وقتی که در دولت گذشته آقایان بی محابا واگن باری نو وارد شبکه کرده اند و فکری برای لکوموتیو آن نکردند طبیعی است که بهره وری واگن های باری کاهش یابد . در واقع منقدین سیاسی و خودکارشناس پندار فرار به جلو میکنند و به جای پاسخگویی درباره اشتباهات مدیریت خودشان یا رفقای سیاسی شان ، راه آهن دولت سیزدهم را عامل کاهش بهره وری واگن باری معرفی میکنند.
مدیرکل بازرگانی داخلی راه آهن همچنین درباره وضعیت سرعت بازرگانی در شبکه ریلی گفت : سرعت بازرگانی در سه ماهه اول سال ۱۴۰۳ نسبت به مدت مشابه سال قبل با رشد ۷ درصدی از ۶ به ۶.۴ رسیده است. در سال ۱۴۰۲ نیز نسبت به سال ۱۴۰۱ تغییری در سرعت بازرگانی با تعریف فوق ایجاد نشده و عدد ۵/۵ برای هر دو سال ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ در آمارها ثبت شده است که این اعداد و ارقام آماری در داشبورد های راه اهن و سالنامه های آماری موجود میباشد .
وی افزود : در رابطه با سرعت بازرگانی ذکر این نکته نیز ضروری است که سهم شرکت های حمل و نقل ریلی مالک واگن در تحقق و افزایش شاخص سرعت بازرگانی و شاخص های مشابه بیش از ۶۰ درصد می باشد . به عبارت دیگر انجام تعمیرات واگن های باری در سطح شبکه و زمان انجام تعمیرات مذکور از سوی شرکت های حمل و نقل ریلی فعال در بخش باری تاثیر ۶۰ درصدی در سرعت بازرگانی دارد . ضمن اینکه راه آهن جمهوری اسلامی ایران با اقداماتی از قبیل حذف واگن های بدون ترمز و در نتیجه کاهش حجم مانور ، تشکیل قطارهای باری کامل ، انضباط بخشی مالی به فرآیند حمل بار ریلی ، تاکید همزمان بر دو شاخص میزان آماده بکاری و قابلیت اطمینان لکوموتیوها ، تخصیص لکوموتیوهای بهتر به خطوط دارای حجم بار بیشتر و اقداماتی از این دست ، زمینه های بسیار خوبی را برای افزایش سرعت بازرگانی فراهم نموده است .