صنعت هواپیمایی جهان در تسخیر چین

به گزارش پرتال حمل و نقل ، صنعت حمل و نقل هوایی چین طی سال‌های اخیر با سرعتی چشمگیر رشد کرده است . به دلیل در نظر گرفتن حداقل کرایه و رشد اقتصادی بالا ، تعداد مسافران افزایش یافته و این عوامل فرصتی را برای ورود شرکت های جدید به بازار فراهم آورده است . در شرایطی که شیوع بیماری همه گیر کرونا باعث شده تا مسافرت هوایی در بیشتر بازارهای اروپا و آمریکای شمالی کاهش یابد ، چین بیشترین ترافیک هوایی را در بین کشورهای جهان به خود اختصاص داده است . در سال ۲۰۱۹ تقریبا ۶۶۰ میلیون مسافر در چین پرواز کردند که این میزان دو برابر بیشتر از سال ۲۰۱۲ بود . این رشد چشمگیر بیشتر مدیون سفرهای بین المللی بوده که تعداد آن‌ها از سال ۲۰۱۵ بیش از دو برابر شده و فقط در سال ۲۰۱۸ حدود ۱۴ درصد رشد داشته است . با این وجود ، بیشتر ترافیک هوایی چین داخلی است و تقریباً ۹۰ درصد از کل ترافیک هوایی این کشور در داخل چین است . در این شرایط برخی از شرکت‌ها تصمیم گرفته اند از این بازاری که به سرعت در حال توسعه است ، بهره‌مند شوند و شرکت‌های هواپیمایی جدیدی را ایجاد کنند . در نتیجه با وجود رشد دو رقمی بازار ، رقابت در چین شدت گرفته و به همین دلیل عرضه سریعتر از تقاضا افزایش یافته و باعث کاهش بازده و سودآوری شده است . شرکت‌های هواپیمایی خارجی که به سمت چین پرواز می کنند نیز از این پویایی بازار سود نبردند . آنها نه تنها سهم بازار را در برابر رقبای چینی خود از دست داده اند بلکه با کاهش سودآوری نیز روبرو شده اند . واضح است که بازار پس از شیوع بیماری کوید ۱۹ دچار رکود شده ، اما هنوز در صنعت هوایی چشم انداز رقابتی حاکم است . سه شرکت بزرگ تاثیرگذار در چین سه شرکت بزرگ هواپیمایی دولتی، چه در داخل و چه در سطح بین المللی ، به شدت بر این صنعت حاکم شده اند . هر سه عملکرد مالی مشابه دارند و تقریبا همان تعداد صندلی از مسیرهای بین المللی را با حداکثر اختلاف دو میلیون صندلی در سال ارائه می دهند . در سال ۲۰۱۰ ، مجموع ظرفیت صندلی داخلی آن‌ها حدود ۶۰ درصد بود ، در حالی که تعداد صندلی‌های بین المللی بیش از ۸۰درصد برآورد شده بود . China Southern به تنهایی یک چهارم کل بازار را در اختیار داشت . اما این صنعت در چین طی دهه گذشته تغییرات زیادی تغییر کرده است . این سه شرکت بزرگ تقریباً ۲۰ درصد  از تقاضای داخلی و بین المللی را نسبت به رقبای کوچک خود از دست دادند . علاوه بر این ، حاشیه سود آنها علیرغم رونق بازار کاهش پیدا کرد و میانگین آن در سال‌های گذشته تقریباً ۵ تا ۷ درصد  بود . در سال ۲۰۱۵ تنها ۱۲ خطوط هوایی چینی پروازهای بین المللی را ارائه می دادند و اکنون تعداد این شرکت‌ها به ۲۹ شرکت افزایش یافته است . این توسعه گسترده صنعت هواپیمایی عمدتا توسط شرکت‌های هواپیمایی جدید که در شهرهای کوچکتر چین مستقرند و مدل پروازهای کم هزینه را دنبال می کنند ، به وجود آمده است . یک دهه پیش ، شرکت‌های هواپیمایی کم هزینه تقریبا یک درصد از کل سهم بازار را در اختیار داشتند و اکنون صاحب ۱۵ درصد از این باز هستند . در ۴ سال گذشته ، ۱۴ شرکت هواپیمایی جدید فعالیت‌های خود را در بازار بین المللی تمدید کردند که بسیاری از آنها با مدل کم هزینه کار می کنند . دراین سال‌ها هواپیمایی ارزان قیمت Spring با ظرفیت بین المللی در چین به چهارمین هواپیمایی بزرگ این کشور تبدیل شده است . این ایرلاین سالانه ۶ میلیون صندلی بین المللی ، تقریبا ۷۰۰درصد بیشتر از سال ۲۰۱۲ ارائه می دهد . این ناوگان حدود ۱۰۰ هواپیما دارد و تقریبا ۱۶ درصد از بالاترین حاشیه درآمد خالص در بین پروازهای کم هزینه در آسیا را به خود اختصاص داده است . در مجموع ، چند سال آینده برای بازار بسیار مهم خواهد بود و روزهای پسا کرونا می تواند زمان هیجان انگیزی برای صنعت هواپیمایی چین باشد .   ترجمه : آزاده کاری