در حال بارگذاری ...

دستور عمل طرح جامع خدمات سوخت رسانی به کشتی ها - بانکرینگ

 
 
 

دستور عمل طرح جامع خدمات سوخت رسانی به کشتی ها

بانکرینگ

 

در اجرای ماده (131) قانون برنامه پنجم توسعه  دستور عمل مربوط به طرح جامع خدمات سوخت رسانی به کشتی ها (بانکرینگ) و خدمات جانبی در خلیج فارس و دریای عمان به شرح زیر تصویب گردیده و آماده اجرا به شرح ذیل می باشد::

ماده 1- موضوع: طرح عبارت است از ایجاد تسهیلات لازم برای ارائه خدمات سوختر سانی به شناورها به روش خرده فروشی و خدمات جانبی آن توسط بخش غیر دولتی در خلیج فارس و در دریای عمان

ماده 2- تعاریف:

1-2- خدمات بانکرینگ عبارت است از عملیات خرده فروشی فرآورده های پالایشی شامل نفت کوره، نفت گاز به عنوان سوخت کشتی ها و سایر شناورها در دریا

2-2- روش های سوخت رسانی در بانکرینگ شامل سوخت رسانی مستقیم به کشتی ها، سوخت رسانی توسط شناورها (Barges) و سوخت رسانی با استفاده از لوله های دریایی.

3-2- پروانه عملیات بانکرینگ: عبارت است از اجازه ای که توسط وزارت نفت (شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران) برای متقاضیان اعم از خصوصی و تعاونی برابر ضوابط این طرح صادر می شود.

4-2- مجری، شخص حقیقی یا حقوقی (بخش خصوصی و یا تعاونی) است که برابر ضوابط این طرح به وی پروانه عملیات بانکرینگ داده می شود.

5-2- قرارداد بانکرینگ سندی است که بین شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران و مجریان (دارندگان پروانه بانکرینگ) جهت ارائه خدمات سوخت رسانی به شناورها تنظیم می شود.

6-2- منظور از شرکت پخش در این دستورعمل "شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران" است.

ماده 3- متقاضیان پروانه بانکرینگ باید دارای شرایط زیر باشند:

- توانایی لازم در تامین شناور مناسب و مخزن و دیگر تجهیزات و ابزار مورد نیاز
- داشتن توانایی مالی و امکان اجرای تعهدات به تشخیص شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران.

ماده 4- دستگاه مسئول: شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران متولی تامین سوخت مجریان بانکرینگ هستند و بایستی بر اساس تراز تولید و مصرف سوخت در کشور نسبت به صدور مجوزهای مربوط اقدام کنند.

ماده 5- مقررات حمایتی: به منظور تشویق بخش غیر دولتی و انجام سرمایه گذاری برای تحقق اهداف ماده (131) قانون برنامه پنجم توسعه، قیمت نفت کوره و نفت گاز تحویلی به مجریان بانکرینگ، به ترتیب برابر با 96 درصد متوسط قیمت های نفت کوره 180 و 380 و 96 درصد قیمت نفت گاز مشابه اعلامی در نشریه پلاتس در اطراف بارنامه (نرخ روز بارنامه و نرخ روز قبل و نرخ روز بعد از بارنامه) تعیین می شود.

در مواردی که 4 درصد تخفیف مذکور از 20 دلار کمتر شود، این عدد با توجه به هزینه های حداقلی عملیات بانکرینگ به عنوان تخفیف مورد محاسبه قرار خواهد گرفت.

تبصره: چنانچه در روز بارنامه نرخ منتشر نشود، دو نرخ قبل از تاریح بارنامه و یک نرخ بعد از تاریح بارنامه جمعا سه نرخ ملاک عمل خواهد بود.

ماده 6- وجه معامله محموله های نفت کوره و نفت گاز بانکرینگ بایستی توسط مجریان به صورت ارزی به حساب بانیک مد نظر شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران واریز شود.

ماده 7- فروش محموله های بانکرینگ (نفت کوره و نفت گاز) به صورت اعتباری و با دوره پرداخت 60 روزه پس از تاریخ بارنامه انجام می شود. مجریان بانکرینگ موظفند وجه المعامله نفت کوره و نفت گاز بانکرینگ را به صورت اعتبارات اسنادی بانکی (L/C) یا ضمانتنامه بانکی تعهد پرداخت بر اساس مقررات جاری شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران پرداخت کنند.

تبصره 1: در شرایط خاص، دوره اعتبار پرداخت بهای فرآورده های موضوع این طرح بنا به پیشنهاد مدیر عامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران توسط وزیر نفت تعیین می شود.

تبصره 2: به منظور کاهش هزینه های مجریان بانکرینگ و افزایش جذابیت برای ایشان، اجازه داده می شود که شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران، از ترکیبی از وثایق زیر به عنوان تضامین حسن انجام تعهدات و تعهد پرداخت وجوه محموله ها استفاده کند.

الف) اعتبار اسنادی

ب) ضمانت نامه های بانکی

ج) اسناد ملکی

د) سفته تا سقف 20 درصد ارزش هر محموله فروخته شده به خریدار و تا سقف کلی 10 میلیون دلار برای هر خریدار مشروط به خوش حسابی خریدار به تشخیص شرکت پالایش و پخش مبنای محاسبه ارزش تضامین حسن انجام تعهدات، بر اساس ارزش حداکثر فروش یک ماه باشد.

ماده 8- در صورتی که به دلایل شرایط تحریم و مشکلات انتقال ارز، مجری نتواند نسبت به پرداخت ارزی اقدام کند، شرکت پخش می تواند بهای محموله ها را به صورت ریالی با نرخ تسعیر ارز آزاد  از خریدار دریافت نماید. نرخ تسعیر ارز آزاد در معاملات بانکرینگ نفت کوره و نفت گاز، عبارت از میانگین نرخ آزاد خرید و فروش دلار بر اساس اعلام صرافی های بانک های صادرات و ملت در روزهای 48 تا 50 از تاریخ هر بارنامه خواهد بود. در صورت عدم انتشار نرخ ارز توسط صرافی های مذکور، آخرین نرخ های ارز ملاک محاسبه می باشد و چنانچه یکی از صرافی های فوق اعلام نکنند، نرخ صرافی دیگر در همان روز مبنای محاسبات قرار خواهد گرفت.

تبصره: در صورتی که شرکت های بانکرینگ بخواهند کل یا بخشی از بهای هر محموله بانکرینگ را قبل از تاریخ دوره محاسبه نرخ آزاد (روزهای 48 تا 50 تاریخ بارنامه) پرداخت نمایند؛ مشروط به اعلام کتبی یک هفته جلوتر از تاریخ پرداخت به شرکت پخش، این شرکت می تواند نرخ تسعیر ارز بازار آزاد را بر اساس میانگین نرخ خرید و فروش دلار در بازار آزاد بر اساس اعلام صرافی های مذکور برای سه روز منتهی به روز واریز محاسبه نماید.

ماده 9- مسئولیت نظارت بر کمیت و کیفیت سوخت بانکرینگ تحویلی به مجریان بانکرینگ بر عهده اداره کل نظارت بر صادرات و مبادلات مواد نفتی وزارت نفت می باشد.

ماده 10- حوزه فعالیت طرح، تمامی بنادر و جزایر جنوبی کشور تعیین و با توجه به مزیت نسبی و موقعیت جغرافیایی جزیره قشم، این جزیره به عنوان قطب خدمات بانکرینگ کشور تعیین می گردد.

ماده 11- مجریان طرح صرفا مجاز به عرضه سوخت در حوزه جغرافیایی مندرج در پروانه فعالیت خود می باشند.

ماده 12- روند اجرا: تامین فرآورده های مورد نیاز مجریان جهت تحویل به کشتی ها و سایر شناورها، صادرات فرآورده های نفتی تلقی و مشمول ضوابط صادرات فرآورده های نفتی می باشد.

ماده 13- مسئولیت انجام هماهنگی اجرایی طرح با سایر دستگاه های ذیربط بالاخص سازمان بنادر و دریانوردی، گمرک، سازمان امور مالیاتی، بانک مرکزی، بیمه مرکزی، ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز، سازمان محیط زیست، سازمان مناطق آزاد و وزارت امور خارجه، بر عهده شرکت پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران می باشد.

ماده 14- مجریان بانکرینگ در قراردادهای منعقده با شرکت پخش باید متعهد شوند که به هیچ وجه مجاز به کلی فروشی و صادرات سوخت بانکرینگ به صورت  Cargo نمی باشند و شرکت پخش نیز موظف است در قراردادهای فروش جبران زیان وارده ناشی از تخطی از مفاد این بند را پیش بینی و در قراردادها تصریح کند که علاوه بر لغو پروانه در صورت اقدام به فروش Cargo ، متخلف مشمول ضبط ضمانت نامه حسن انجام تعهدات و مجازات های مذکور در مقررات قانون قاچاق کالا و ارز نیز می باشد.

ماده 15- به منظور پیشگیری از وقفه در عرضه سوخت به شرکت های بانکرینگ، لازم است که به تامین نفت کوره و نفت گاز این شرکت ها نسبت به دیگر موارد صادراتی اولویت داده شود.

ماده 16- شرکت پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران موظف است هر سه ماه یکبار، عملکرد این دستورالعمل را به وزارت نفت گزارش نماید.

این دستورالعمل مشتمل بر 16 ماده و 3 تبصره در تاریخ 1394/2/29 به تصویب رسیده و از تاریخ 1394/1/1 قابل اجرا می باشد. این دستورالعمل جایگزین کلیه دستورالعمل های قبلی شامل دستورالعمل های شماره 554764- 28/1 مورخ 1394/12/12، شماره  191437- 28/1 مورخ 1393/4/29 و شماره 540013- 28/1 مورخ 1393/11/14 می شود.

 

 

 
 
 




نظرات کاربران