کنوانسیون بین‌المللی جلوگیری از آلودگی دریا ناشی از کشتی‌ها
| موقعیت: | فرانسه |
| سال تاسیس : | ۱۹۷۳ |
کنوانسیون بین‌المللی جلوگیری از آلودگی دریا ناشی از کشتی‌ها
با آگاه از لزوم حفظ محیط زیست بشر به طور عام و محیط زیست دریایی به طور خاص و با اذعان به اینکه تخلیه عمومی، سهوی یا اتفاقی نفت و دیگر مواد مضر از کشتی‌ها یک عامل آلودگی به شمار می‌رود و همچنین با اذعان به اهمیت کنوانسیون بین‌المللی جلوگیری از آلودگی دریا ناشی از نفت، که به عنوان اولین سند چند جانبه در سال ۱۹۵۴ با هدف اولیه حفظ زیست منعقد گردیده است و آگاهی از سهم بسزایی که آن کنوانسیون در حفظ دریاها و محیط زیست ساحلی از آلودگی داشته است و با میل به دستیابی به برطرف‌سازی کامل آلودگی عمدی محیط زیست دریایی ناشی از نفت و دیگر مواد مضر و به حداقل رساندن تخلیه اتفاقی این مواد و با توجه به اینکه این هدف می‌تواند به بهترین نحو با وضع قواعدی که محدود به آلودگی نفت نمی‌باشد و جهان شمول هستند ، به دست می‌آید، کنوانسیونی تحت عنوان «کنوانسیون بین‌المللی جلوگیری از آلودگی دریا ناشی از کشتی‌ها« موسوم به «کنوانسیون مارپول» مشتمل بر یک مقدمه و ۲۰ ماده و دو پروتکل و چندین ضمیمه در ۲ نوامبر ۱۹۷۳ در لندن به تصویب سازمان بین‌المللی دریانوردی رسید و توسط برخی از کشورها امضا شد.
این کنوانسیون شامل موارد زیر است:
الف ـ کشتی‌هایی که حق برافراشتن پرچم یکی از متعاهدان کنوانسیون را دارند.
ب ـ کشتی‌هایی که حق برافراشتن پرچم یکی از متعاهدین را ندارند، اما تحت اختیار آن عمل می‌کنند.
این کنوانسیون نباید نسبت به هیچ کشتی جنگی، ناو پشتیبانی یا سایر کشتی‌هایی که تحت مالکیت یا بهره‌برداری یک شکور هستند و در زمان مورد نظر در خدمات دولتی غیر تجاری به کار برده می‌شوند، اجرا گردد.
هر نوع تخلف نسبت به ضوابط مقرر در کنوانسیون حاضر باید توسط هر یک از کشورهای عضو ممنوع شود و ضمانت اجرای مربوط به آن تحت قوانین کشور کشتی مربوطه در جایی که تخلف صورت می‌گیرد، وضع شوند. در صورتی که کشوری از چنین تخلفی مطلع گردد و قانع شود که ادله کافی برای شروع دادرسی علیه تخلف ادعا شده موجود است، باید دادرسی مذکور را تا جایی که ممکن است طبق قوانین خود به جریان اندازد.
هر کشتی بایستی دارای گواهینامه بازرسی‌های سالیانه و میانه و سایر گواهینامه‌های لازمه باشد. گواهینامه صادره تحت اختیارات یک متعاهد کنوانسیون مطابق با مفاد مقررات آن باید توسط دیگر متعاهدین پذیرفته شود و به منظور تمامی مقاصد تحت پوشش این کنوانسیون دارای همان اعتبار گواهینامه‌های صادره توسط خود آنها تلقی شود.
تمامی تلاش‌های ممکنه باید به عمل آید تا از توقف یا تاخیر غیر ضروری کشتی به منظور رسیدگی به تخلف، بازرسی کشتی‌ها، کشف تخلفات و اجرای کنوانسیون جلوگیری شود.
زمانی که کشتی به طور غیر ضروری متوقفل شود یا حرکت آن به تاخیر بیفتد، محق جبران هرگونه خسارت یا ضرر متحمل شده از طرف خواهد بود.
بر اساس این کنوانسیون گزارش مربوط به یک سانحه باید بدون تاخیر و تا جایی که ممکن است بر طبق پروتکل مربوطه کنوانسیون تهیه شود و هر متعاهد کنوانسیون موظف است:
الف ـ اقدامات لازم برای یک مأمور یا نمایندگی خاص به منظور دریافت و پردازش تمامی گزارشات مربوط به سوانح را معمول دارد.
ب: سازمان بین‌المللی دریانوردی را از جزئیات کامل اقدامات مذکور جهت انتقال به سایر متعاهدان و کشورهای عضو سازمان مطلع سازد و هر زمانی که گزارشی دریافت می‌کند باید گزارش را بدون تأخیر به مراکز زیر انتقال دهد:
الف: مرجع اداری کشتی مربوطه
ب: هر کشور دیگری که ممکن است متأثر از این امر شده باشد.
متعاهدان کنوانسیون باید با مشاوره سازمان بین‌المللی دریانوردی و دیگر اعضای بین‌المللی جهت ارتقای کمک و همکاری از طریق مدیر اجرایی برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد متعاهدینی را که کمک فنی تقاضا می‌نمایند برای موارد زیر حمایت کنند:
الف: آموزش پرسنل فنی و علمی
ب: فراهم کردن تجهیزات لازم و امکانات دریافت و کنترل
ج: تسهیل سایر تدابیر و اقدامات جلوگیری یا تخفیف آلودگی محیط زیست دریایی ناشی از کشتی‌ها
د: تشویق برای تحقیق
این کنوانسیون نزد دبیر کل سازمان بین‌المللی دریانوردی سپرده می‌شود و کلیه اسناد مربوطه به امضا و الحاق از سوی مشارالیه به کلیه اعضا اعلام می‌شود.
این کنوانسیون دارای دو پروتکل در خصوص موارد ذیل:
۱- مفاد مربوط به گزارش در زمینه سوانح مرتبط با مواد مضر
۲- نحوه داوری
و چندین ضمیمه به شرح زیر است:
۱- مقررات مربوط به جلوگیری از آلودگی به وسیله نفت است که خود دارای پیوست‌های زیر است:
الف: فهرست مواد نفتی
ب: فرم گواهینامه بین‌المللی جلوگیری از آلودگی نفتی مرسوم به IOPP
ج: فرم دفتر ثبت نفت
د: راهنمایی جهت دستگاه‌‌های اجرایی به منظور آبخورهای توصیه شده برای تانکرهای با آب توازن تفکیک شده زیر ۱۵۰ متر طول
هـ : توصیه موقتی برای محل حفاظتی فضاهای آب توازن تفکیک شده
و: مفاد معادل برای حمل نفت توسط تانکر شیمیایی
ر: اتصال لوله با قطر کم به دریچه‌های منیفلد
ح: مشخصات طراحی، نصب و بهره‌برداری از سیستم جریان فرعی جهت کنترل تخلیه به بیرون کشتی
ی: تخلیه از سکوهای دریایی
۲- مقررات مربوط به کنترل آلودگی ناشی از مواد مایع سمی به صورت فله که خود دارای پیوست‌های زیر است:
الف: دستورالعمل‌های ناظر به طبقه‌بندی مواد مایع سمی
ب: فهرست مواد مایع سمی حل شونده به صورت فله
ج: فهرست مواد مایع دیگر
د: کتاب ثبت بار برای کشتی‌های حامل مواد مایع سمی به صورت فله
هـ : شکل گواهینامه‌های مربوطه
۳- استانداردهای ناظر به روش‌ها و اقدامات برای تخلیه مواد مایع سمی که خود دارای پیوست‌های زیر است:
الف: برآورد میزان ضایعات در تانکر بار
ب: روش‌های قبل از شستشو
ج: روش‌های تهیوه
د: طرح کلی استاندارد در خصوص کتابچه روش‌ها و اقدامات
۴- دستورالعمل‌ها برای تخمین موقتی مایعات حمل شده به صورت فله که خود دارای پیوست‌های ذیل است:
الف: نمودار تخمین موقتی مایعات حمل شده به صورت فله
ب: نمونه‌ای از یک اصلاحیه گواهینامه صلاحیت کشتی و کتابچه روش‌ها و مقدمات
ج: تفسیر دستورالعمل‌های طبقه‌بندی مواد مایع سمی
د: فهرست اختیاری برای نمودارهای موارد خطرناک
هـ : طرح کلی تلکس و فاکس برای ارائه پیشنهاد توافق سه جانبه در خصوص تخمین موقتی مواد مایع
و: طرح کلی تخمین مواد شیمیایی مایع
ز: تخمین موقتی از گروه هیدروکربن‌ها به منظور محاسبات ترکیبی
ح: نمونه‌هایی از روش محاسبه
ط: تفسیر مربوط به تعیین حداقل الزامات برای حمل ترکیبات حاصل از فرآورده‌هایی که در کدهای IBH/BCH به دلایل ایمنی آورده شده‌اند.
۵- مقررات جلوگیری از آلودگی توسط مواد مضر حمل شده از طریق دریا به شکل‌های بسته‌بندی شده یا کانتینرهای حمل بار، تانکرهای قابل حمل یا واگن‌های جاده‌ای و قطار که دارای پیوست‌های ذیل است:
الف: دستورالعمل‌های ناظر بر تشخیص مواد مضر بسته‌بندی شده
ب: مقررات جلوگیری از آلودگی توسط پساب کشتی‌ها
ج: فرم گواهینامه بین‌المللی جلوگیری از آلودگی دریا توسط پساب
۶- مقررات جلوگیری از آلودگی توسط زباله کشتی‌ها که دارای پیوست‌های ذیل است:
الف: دستورالعمل‌های ناظر بر اجرای آن
ب: فرم گزارش اعلام عدم کفایت تسهیلات دریافت بندر برای زباله
با تشخیص اینکه این کنوانسیون کمک قابل توجهی جهت حفظ محیط زیست دریایی و رفع آلودگی ناشی از کشتی نموده است و همچنین با تشخیص نیاز به پیشرفت بیشتر جهت جلوگیری و کنترل آلودگی محیط زیست دریایی ناشی از کشتی‌های خصوصاً «تانکرهای نفتی» و با تشخیص بیشتر نیاز به اجرای مقررات جلوگیری از آلودگی ناشی از نفت گنجانیده شده در ضمیمه اول آن که تا سر حد امکان سریع و وسیع باشد و با تایید نیاز به تغییر در عملکرد ضمیمه دوم آن تا زمانی که مسائل مسلم فنی به طور رضایت‌بخشی حل شده باشد و با در نظر گرفتن اینکه این اهداف ممکن است به بهترین نحو با انعقاد پروتکلی مربوط به کنوانسیون بین‌المللی جلوگیری از آلودگی ناشی از کشتی‌ها (پروتکل ۱۹۷۳) حاصل آید، پروتکلی تحت عنوان «پروتکل ۱۹۷۸ مربوط به کنوانسیون بین‌المللی جلوگیری از آلودگی ناشی از کشتی‌ها ـ ۱۹۷۳» در ۱۷ فوریه ۱۹۷۸ در لندن به تصویب سازمان بین‌المللی دریانوردی رسید و توسط برخی از کشورها امضا شد، و برخی از مفاد کنوانسیون مذکور اصلاح می‌شود.
| |
