کنوانسیون منطقهای کویت برای همکاری درباره حمایت از محیط زیست دریایی در برابر آلودگی
موقعیت: | فرانسه |
سال تاسیس : | ۱۹۷۸ |
کنوانسیون منطقهای کویت برای همکاری درباره حمایت از محیط زیست دریایی در برابر آلودگی
حکومت دولت بحرین، دولت ایران ، حکومت جمهوری عراق، حکومت دولت کویت ، حکومت سلطنت عمان ، حکومت دولت قطر، حکومت پادشاهی عربستان سعودی ، حکومت دولت امارات عربی متحده با درک این حقیقت که آلودگی محیط زیست دریایی منطقه مشترک بین بحرین، ایران ، عراق ، کویت ، عمان ، قطر، عربستان سعودی و امارات عربی متحده به نفت و سایر مواد مضره یا سمی ناشی از فعالیتهای انسان در خشکی یا دریا به خصوص از طریق تخلیه بیرویه و بدون نظارت این مواد باعث ایجاد خطر روزافزون برای حیات دریایی و شیلات و سلامت انسان و استفادههای تفریحی از سواحل و سایر تسهیلات رفاهی میشود و با توجه به خصوصیات ویژه هیردوگرافیک و اکولوژیک محیط زیست دریایی منطقه و آسیبپذیری خاص آن نسبت به آلودگی و با آگاهی از ضرورت حصول اطمینان از اینکه فعالیتهای مربوط به توسعه شهر و روستاها و در نتیجه استفاده از زمین باید به نحوی صورت پذیرد که حتیالامکان منابع دریایی و تاسیسات و وسایل رفاهی سواحل حفظ شود و این توسعه به محیط زیست لطمه وارد نسازد و با اعتقاد به حصول اطمینان از اینکه جریانات توسعه صنعتی به هیچوجه به محیط زیست دریایی در منطقه آسیب نرساند و منابع زنده در آن و همچنین سلامت انسان را به خطر نیاندازد و با وقوف بر لزوم اتخاذ یک روش مدیریت جامع در مورد استفاده از محیط زیست دریایی و نواحی ساحلی که نیل به هدفهای مربوط به محیط زیست و عمران و توسعه را به نحوی هماهنگ امکانپذیر سازد و با آگاهی از نیاز به تنظیم دقیق یک برنامه پژوهشی و مراقبت و ارزیابی با توجه به کمبود اطلاعات علمی در خصوص آلودگی دریا در منطقه و با توجه به اینکه دولتهای منطقه مسئولیت خاصی برای حفظ محیط زیست دریایی آن به عهده دارند و با آگاهی از اهمیتی که همکاری و هماهنگی اقدامات بر اساس منطقهای با هدف حمایت از محیط زیست دریای منطقه به سود کلیه طرفهای ذینفع منجمله نسلهای آینده دارد، کنوانسیونی مشتمل بر یک مقدمه و ۳۰ ماده در تاریخ ۲۴ آوریل ۱۹۷۸ در کویت به زبانهای عربی ، انگلیسی و فارسی که هر سه متن آن به طور متساوی معتبر است تنظیم و امضا گردید و بر اساس ماده مورخ ۱۳۵۸/۹/۲۱ شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران مورد تصویب قرار گرفته است.
این کنوانسیون شامل محدوده دریایی منطقه است که از جنوب محدود است به خطوطی که نقاط جغرافیایی زیر را به هم وصل میکند:
از راس ضربتهایی به مختصات ۱۶ درجه و ۳۹ دقیقه شمالی و ۵۳ درجه و ۳ دقیقه و ۳۰ ثانیه شرقی
به نقطهای با مختصات ۱۶ درجه شمالی و ۵۳ درجه و ۲۵ دقیقه شرقی
به نقطهای با مختصات ۱۷ درجه شمالی و ۵۶ درجه و ۳۰ دقیقه شرقی
سپس به رأس الفاسته با مختصات ۲۵ درجه و۴ دقیقه شمالی و ۶۱ درجه و ۲۵ دقیقه شرقی که آن را «منطقه دریایی» نامیدهاند.
محدوده دریایی شامل آبهای داخلی دولتهای متعاهد نخواهد بود مگر به نحوی دیگر در این کنوانسیون و یا در هریک از پروتکلهای مربوطه تعیین شده باشد.
کشورهای عضو متعهد میباشند که اقدامات مناسب برای جلوگیری از آلودگی و کاهش آن و مبارزه با آلودگی در منطقه دریایی ناشی از موارد ذیل را انجام دهند:
۱- آلودگی ناشی از کشتیها
۲- آلودگی ناشی از تخلیه مواد زاید از کشتی و وسایط نقلیه هوایی
۳- آلودگی ناشی از منابع واقع در خشکی
۴- آلودگی ناشی از اکتشاف و بهرهبرداری در بستر دریای سرزمینی و زیر بستر آن و فلات قاره
۵- آلودگی ناشی از سایر فعالیتهای انسان
کشتیهای جنگی یا سایر کشتیهایی که در خدمت یا مالکیت دولت بوده و برای خدمات غیر بازرگانی مورد استفاده قرار میگیرند مشمول مقررات این کنوانسیون نیستند.
اسناد تصویب، پذیرش، موافقت یا الحاق به دولت کویت که عهدهداری وظایف دولت نگهدارنده است سپرده خواهد شد.
| |