اتحادیه بین المللی راه آهن ها (UIC)

اتحادیه بین المللی راه آهن ها (به انگلیسی : International Union of Railways) (به طور مخفف : UIC) در سال ۱۹۲۲ پس از برگزاری کنفرانسی متشکل از نمایندگان بسیاری از دولت ها ، با هدف یکنواخت نمودن مقررات و شرایط بهره برداری از راه آهن تاسیس شد. مقر این اتحادیه در کشور فرانسه و در شهر پاریس می باشد. این اتحادیه تنها سازمان تجاری است که در سطح جهانی به نیازهای حمل و نقل ریلی می پردازد و برای همکاری های بین المللی میان شرکت های راه آهنی اعم از دولتی و غیردولتی به وجود آمده است. همچنین UIC به عنوان بزرگترین سازمان همکاری بین المللی راه آهنی شناخته می شود که هم از نظر تعداد اعضاء و هم از نظر طیف گسترده فعالیت ها مطرح است. راه آهن جمهوری اسلامی ایران از سال ۱۳۲۶ هجری شمسی مطابق با سال ۱۹۴۷ میلادی ، رسما به عضویت اتحادیه بین المللی راه آهن ها در آمد.

اتحادیه بین المللی راه آهن ها (UIC)

به طور خلاصه میزان تعامل راه آهن جمهوری اسلامی ایران با اتحادیه بین المللی راه آهن ها در موارد زیر می باشد :

۱- استفاده از استانداردها و دستورالعمل های فنی در زمینه ترافیک بار ، حسابرسی و هزینه ها ، بهره برداری ، ساخت وسائط نقلیه ریلی ، کشش ، خط و ابنیه ، مشخصات فنی و فناوری اطلاعات.

۲- کمک گرفتن از UIC جهت بررسی مسایل فنی خاص و عملیاتی.

۳- عضویت راه آهن جمهوری اسلامی ایران در هیئت مدیره UIC و انجام وظایف مربوطه.

۴- استفاده از توانمندی UIC در برگزاری کارگاه های آموزشی طبق نیاز واحدهای اجرایی.

۵- استفاده از دستورالعمل های UIC در زمینه مقررات حمل و نقل و مشخصات فنی واگن ها و محمولات ، در ارتباط با راه آهن های ترکیه و کشورهای اروپایی طبق دستورالعمل های فنی.

۶- جلب حمایت موسسات مالی و بانک ها جهت سرمایه گذاری و غیره ... ،  با همکاری UIC.

۷- تشکیل آکادمی بین المللی آموزش حمل و نقل ریلی در تهران با حمایت کامل UIC.

۸- راه اندازی دفتر نمایندگی UIC خاورمیانه در تهران و هماهنگی فنی در زمینه آموزش ، تحقیقات ، کریدورها و غیره ... ، با UIC.

۹- داشتن نماینده در کمیسیون های بار ، مسافر ، زیر بنایی ، امنیت ، IT ، ایمنی و تحقیقات و فناوری و همکاری های تخصصی در رابطه با موارد اعلامی از سوی کمیسیون ها.

۱۰- شرکت در اجلاس ها و بررسی های تخصصی قبل از اعزام و اعلام مواضع راه آهن جمهوری اسلامی ایران.

۱۱- تبادل اطلاعات بین راه آهن جمهوری اسلامی ایران و UIC در زمینه های مختلف.

اعضاء

در سال ۱۹۲۲ که این اتحادیه تاسیس شد ، حدود ۵۱ عضو از ۲۹ کشور جهان ، از جمله ژاپن و چین داشت. کم کم از تمام نقاط جهان ، از شوروی سابق تا کشورهای آفریقایی به UIC پیوستند. هم‌ اکنون (سال ۲۰۱۲ میلادی) این اتحادیه دارای ، ۱۹۹ عضو از ۵ قاره دارد. این اعضا شامل  ۸۲ عضو فعال ، ۸۲ عضو اصلی و ۳۵ عضو پیوسته هستند. اعضاء این اتحادیه جمعا ۱/۰۰۰/۰۰۰ کیلومتر شبکه دارد.

اهداف

اهداف اصلی اتحادیه بین المللی راه آهن ها عبارتند از :

- قرار دادن علوم و تازه های دنیای حمل و نقل ریلی به تمامی اعضا

- تلاش برای پشتیبانی از اعضاء در ساخت و ساز و انجام عملیات های عمرانی جدید

- پیشنهاد و یافتن روش های جدید برای بهبود عملکرد فنی و زیست محیطی

- ایجاد استاندارد واحد برای بخش حمل و نقل ریلی

- توسعه همکاری بین اعضا و خانواده حمل و نقل ریلی

استاندارد UIC

به منظور ارایه یک درک مشترک و کاهش سردرگمی هایی که ممکن بود در معاملات و کارهای مشترک به وجود آید ، اتحادیه بین المللی راه آهن ها دست به انتشار استاندارد بین المللی اصطلاحات راه آهن نمود. این استاندارد در ۳ زبان انگلیسی ، فرانسوی و آلمانی تنظیم شد. این استاندارد با همکاری انجمن وزرای حمل و نقل اروپا و اتحادیه بین المللی راه آهن ها ، در سال ۱۹۹۵ منتشر شد.