وظایف و مسوولیت فرمانده و کارکنان کشتی (فصل ششم)
ماده ۸۱- (مسوولیت فرمانده در مورد حمل بار) : فرمانده کشتی در مقابل باری که تحویل میگردد ملزم به صدور بارنامه دریایی می باشد. فرمانده نیز مسوول حمل باری است که به عهده گرفته و باید آن را تحویل دهد.
استخدام افراد و افسران با رعایت مقررات مربوطه توسط فرمانده و به نمایندگی از طرف مالک انجام می گیرد فرمانده موظف است در موقع انتخاب نسبت به صلاحیت افراد و افسران دقت لازم به عمل آورد و نظریات مالک کشتی یا نماینده او را در صورتی که در محل حاضر باشد جلب کند.
فرمانده کشتی مکلف است دفتر ثبت وقایع را که راهنمای همه گونه اطلاعات مربوط به کشتی و نمودار فعالیت آن و هر نوع حوادثی است که پیش آید در کشتی نگاهداری و در آن موضوعات مزبور را ثبت نماید. این دفتر باید قبلا توسط اداره ثبت بنادر و کشتیرانی ضمن تعیین نام کشتی شماره گذاری و پلمپ شده گواهی گردد.
فرمانده موظف است در دفتر فرماندهی کشتی مدارک و اسناد ذیل را همیشه نگاهداری کند.
فرمانده موظف است در موقع ورود به بنادر و ترعه ها یا رودخانه ها و همچنین در موقع مانور و خروج و حرکت کشتی شخصا روی پل فرماندهی حاضر باشد و حرکت کشتی را نظارت نماید.
فرمانده کشتی در صورت تخلف از مواد ۸۲ ، ۸۳ ، ۸۴ ، ۸۵ در مقابل مالک کشتی مسوول است و مشمول مقررات آیین نامه انضباطی خواهد بود.
فرمانده کشتی مکلف است برای خرید اشیا ضروری از مالک یا نماینده او در صورتی که در بندر حاضر باشد کسب اجازه کند.
در صورتی که کشتی با رضایت مالکین به اجاره داده شده باشد و بعضی از آنها از پرداخت سهم خود نسبت به مخارج و لوازم کشتی خودداری نمایند فرمانده می تواند ۲۴ ساعت پس از ابلاغ راسا برای تامین مخارج کشتی به هر نحوی که مقتضی بداند اقدام کند و حتی می تواند با اطلاع به مقامات صلاحیت دار محلی و یا نماینده شرکا کشتی سهم متعلق به آنها را به وثیقه گذارد.
اگر ضمن سفر جهت تعمیر و یا تعویض بعضی از تاسیسات ضروری کشتی و یا مخارج فوری و لازم دیگر وجوه مورد احتیاج در دسترس نباشد فرمانده می تواند وجوه مذکور را در وهله اول با وثیقه گذاشتن کشتی و یا کرایه باربری و سپس با وثیقه گذاشتن بار کشتی و با رعایت شرایط ذیل قرض و یا در موارد ضروری و حیاتی با فروش بار کشتی وجوه لازم را تحصیل نماید.
ماده ۹۰- (امکان انتقال بار به کشتی دیگر) : اگر کشتی قادر به حرکت نباشد فرمانده می تواند با رعایت مقررات ماده ۸۹ بار را به کشتی دیگری انتقال دهد و از طریق وثیقه دادن کشتی کرایه بار و سایر هزینه ها را تا بندر مقصد تامین و پرداخت نماید.
مستاجر منحصر کشتی یا فرستندگان بار که متفقا مخالف وثیقه گذاشتن بار خود می باشند می توانند بار خود را تخلیه کنند مشروط بر اینکه کرایه حمل مسافت طی شده را بپردازند.
در صورتی که بار کشتی بر طبق مفاد ماده ۹۱ تخلیه گردد و خسارتی وارد شود خسارات وارده باید به نسبت سهم متقاضیان تخلیه پرداخت گردد.
در مواردی که ضرورت حیاتی ایجاب می کند و چاره ای دیگر نباشد فرمانده کشتی می‌تواند با رعایت کلیه شرایط مذکور در ماده ۸۹ نسبت به فروش بار کشتی جهت تامین مخارج ضروری و به منظور ادامه سفر کشتی و رسیدن آن به مقصد اقدام کند فرمانده باید حتی الامکان سعی نماید در چنین موارد قبلا با فرستنده بار و مالک کشتی ارتباط یابد و نظر آنان را جلب نماید.
اگر فرمانده کشتی اموال و یا خود کشتی و یا بار آن را بدون علت موجه به وثیقه و یا رهن گذارد شخصا مسوول خسارت وارده خواهد بود.
جز در موردی که عدم قابلیت دریانوردی کشتی از طریق مراجع قانونی ثابت شود فرمانده کشتی نمی تواند بدون اجازه مخصوص مالک یا مالکین کشتی آن را به فروش رسانده و در غیر این صورت معامله باطل است.
فرمانده نمی تواند پس از آغاز مسافرت بدون علت موجه از ادامه آن خودداری نماید والا مسوول پرداخت خسارات وارده به مالکین یا مستاجرین کشتی است و نیز مشمول مقررات آیین نامه انضباطی خواهد گردید.
هنگامی که فرمانده از آخرین بندر خارجی به طرف بندر پایگاه رهسپار گردد باید تلگرافی وضعیت کشتی و مقدار و نوع و قیمت بار و قروض کشتی را که بین راه ایجاد شده است و اسامی و محل اقامت اشخاص وام دهنده را به اطلاع مالک و در صورت که کشتی در اجاره باشد به اطلاع مستاجر برساند و پس از رسیدن کشتی به بندر پایگاه فرمانده موظف است کلیه حساب های مربوط به مسافرت انجام شده را در اسرع وقت تصفیه نماید.
فرمانده ای که کشتی را برای منافع مشترک مالکین یا مستاجرین اداره می کند نمی تواند به هیچ وجه باری را به سود شخص خود حمل نماید مگر قراردادی در این مورد وجود داشته باشد.
در صورتی که فرمانده ناچار شود کشتنی را به علت وقوع پیش آمد یا سانحه ای ترک نماید این عمل باید با مشورت کلیه افسران کشتی صورت گیرد.
در موارد وقوع پیش آمدهای غیر مترقب فرمانده موظف است تا آخرین لحظه ای که امید باقی است در نجات کشتی و محموله و کارکنان آن نهایت اهتمام را مبذول دارد. در این نوع حوادث فرمانده باید آخرین نفری باشد که کشتی را ترک می‌کند.
فرماندهی که از کشتی غرق شده نجات یافته باید گزارش واقعه را که به گواهی نجات یافتگان همراه او رسیده است به نزدیک ترین مقام صلاحیت دار ساحلی تسلیم نماید و در صورتی که فرمانده کشتی غرق شود یا نجات یافتگان دیگر اطلاعاتی از فرمانده کشتی نداشته باشند وظیفه مزبور را ارشد کارکنان نجات یافته انجام خواهد داد.
| |