در حال بارگذاری ...

کشتی کانتینر بر

نام لاتین: Container Vessel
موقعیت: تهران

کشتی کانتینری یا کشتی بارگنجی کشتی های باربری هستند که تمام بار آنها بارگنج (کانتینر) می باشد که در اصطلاح فنی آن ، حمل و نقل بارگنج یا کانتینریزیشن نامیده می شود. کشتی های کانتینری عموما ابزار اصلی ایستگاه چندگانه تجارتی می باشند. کشتی های کانتینربر برای حمل کانتینرها در ابعاد استاندارد طراحی شده اند. این کانتینرها به طور معمول در ابعاد ۲۰ فوتی (۶ متر طول) یا ۴۰ فوتی (۱۲ متر طول) و عرض ۸/۵ فوت (۲/۵۵ متر) و ارتفاع ۹/۵ فوت (۲/۸۵ متر) ساخته می شوند. کانتینرها به صورت طبقاتی روی هم قرار می گیرند که به طور معمول بین ۳ تا ۶ کانتینر در زیر سطح عرشه و بین ۳ تا ۶ کانتینر بالاتر از سطح عرشه روی هم قرار داده می شوند.

 

 

بر خلاف کشتی های باربری سنتی که ابعاد آنها بر حسب طول  و عرض کشتی محاسبه می شوند در مورد کشتی های کانتینر بر ظرفیت کشتی بر حسب تی ای یو (TEU) یا تعداد کانتینرهای ۲۰ فوتی (یا معادل آن) که می تواند حمل کند محاسبه می شود. TEU کشتی های کانتینر بر کوچک قادر هستند ۲۰تی ای یو بارگیری کنند، ولی کشتی های جدید به طور معمول ۱۰۰۰ تی ای یو یا بیشتر گنجایش دارند.

بزرگترین کشتی کانتینر بر جهان قادر به حمل ۸۰۶۳ تی ای یو می باشد. طول این کشتی ۳۲۳ متر و عرض آن ۴۲ متر می باشد و در حالت بارگیری کامل ۱۴/۵متر آن زیر آب قرار دارد. در حال حاضر کشتی هایی با ظرفیت ۱۰۰۰۰ تی ای یو یا ۱۵۰۰۰ تی ای یو در حال حمل ونقل دریایی می باشند.

کشتی های کانتینر بر قادر هستند هر نوع کالایی را که درون کانتینرهای استاندارد بارگیری می شوند ، حمل کنند. کالاهایی که اندازه آنها بزرگتر از کانتینرهای متعارف باشد بر روی کانتینرهای کفی که بدون دیواره و سقف هستند جایگزینی و سپس به درون کشتی حمل می شوند و بر روی فوقانی ترین سطح ردیف کانتینرها قرار می گیرند. تجهیزاتی نظیر ماشین آلات ، قایق های تفریحی ، کامیون و اتومبیل ها از این نوع محموله ها هستند. بارگیری و تخلیه این کشتی ها توسط جرثقیل های نصب شده در بندر صورت می گیرد.

 

 

همانگونه که تغییر کشتی های بادبانی به بخاری نقطه عطفی در دنیای کشتیرانی محسوب می شود ، برخی بر این باورند که به کارگرفتن کشتی های کانتینربر به جای کشتی های کالای عمومی همان دگرگونی و تحول را ایجاد نموده. به عبارت دیگر ، موجب انقلابی در جهان کشتیرانی و حمل و نقل شده و صنعت کشتیرانی را از قرن نوزدهم به قرن بیستم متحول ساخته است.

 

هم اکنون در کشورهای توسعه یافته این واقعیت پذیرفته شده است که حمل کالاها به شکل معیار شده از نظر اقتصادی مقرون به صرفه می باشد و بدیهی است امتیازات و منافع حاصل از این روش در صورت حمل یکسره به دست می آید. در حمل یکسره شرکت حمل کننده ، محموله را از فرستنده کالا در کارخانه یا انبار تحویل می گیرد و در مقصد به گیرنده کالا تحویل می دهد. یکی از امتیازات کانتینر در این است که می توان آن را با هر یک از وسائط نقلیه اعم از کشتی ، کامیون یا راه آهن حمل نمود. در حمل بار به طریقه سنتی کالاها چندین دفعه بارگیری و تخلیه می شوند که در هریک از این مراحل ، تاخیر و معطلی نیز اجتناب ناپذیر می باشد.

 

محموله تا رسیدن به کشتی باید مسیرهای زیر را میان افراد و مواضع طی نماید :

۱- بازرگان یا فرستنده کالا

۲- کارگزار

۳- شرکت بسته بندی کننده کالا

۴- کامیون یا واگن راه آهن

۵- مقامات بندری

۶- کارگران اسکله

۷- تشریفات گمرکی

۸- کارگران اسکله

۹- شرکت کشتیرانی

 

محموله پس از رسیدن به مقصد نیز تقریبا همین مراحل را طی می کند. هر مرحله شامل مخارج خاص خود می باشد و در هر مرحله اسناد حمل برای آن قسمت از راهی که باید طی شود تهیه می شود. در حمل یکسره با کانتینر بیشتر این مراحل حذف می شود و اسناد نیز می توانند تقلیل یافته و مختصر گردند. در روش حمل یکسره و استفاده از کانتینر به مقدار زیادی ضرورت استفاده از نیروی انسانی تقلیل ولیکن احتیاج به تجهیزات مکانیکی افزایش می یابد. احتمال سرقت محموله ها کاهش یافته و بر کارآیی بنادر افزوده می شود.

 

 

انواع کشتی های کانتینر بر از نظر ظرفیت

Feeder :   که کمتر از ۱۰۰۰ کانتینر را جا به جا می کند و کاربرد آن انتقال کانتینر از بنادر مرکزی (هاب) به بنادر کوچکتر است.

Handy size :   ظرفیت این کشتی ها بین ۱۰۰۰ تا ۳۰۰۰ TEU می باشد.

Panamax :   کشتی هایی با ظرفیت ۳۰۰۰ تا ۴۰۰۰ TEU هستند.

Post Panamax :   کشتی هایی با ظرفیت بیش از ۴۰۰۰ TEU.

 

 

انواع کشتی های کانتینر بر از نظر نسل های مختلف

نسل اول :      کشتی های سال های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰ با ظرفیت ۱۷۰۰ TEU.

نسل دوم :     کشتی های سال های ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰ با ظرفیت ۲۳۰۰ TEU.

نسل سوم :    کشتی های سال های ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۶ با ظرفیت ۳۲۲۰ TEU.

نسل چهارم :  کشتی های سال های ۱۹۸۶ تا ۲۰۰۰ با ظرفیت  ۴۸۴۸ TEU.

نسل پنجم :    کشتی های سال های ۲۰۰۰ به بعد به ظرفیت ۷۵۹۸ TEU.

 

در سال ۱۹۶۱ کمیته بین المللی استاندارد برای همگون سازی صنعت حمل و نقل کانتینری دو سایز استاندارد ایجاد کرد :

۱- Twenty Equivalent Unit یا TEU

۲- Forty Equivalent Unit یا FEU

 

 

 

تاریخچه

 

کشتی های کانتینری محموله های مختلف را بار می کنند و از سال ۱۹۰۰ تا کنون مورد استفاده قرار می گیرند. تخلیه و بارگیری چنین ترکیباتی نیاز به زمان و کارگر زیادی دارد و در نتیجه هم از نظر هزینه و هم از نظر زمانی گران قیمت دیده می شود.

کشتی های کانتینری وجود خود را به راننده کامیون آمریکایی، جان مک لین مدیون هستند. در سال ۱۹۳۱، مک لین اولین کامیون خود را که برای ارسال و برداشت بارها از بنادر مختلف مورد استفاده قرار می گرفت، خریداری نمود. در طول این زمان، در حالی که او بی صبرانه منتظر تخلیه محتوای داخل کامیون به کشتی بود، او به راهی کارآمدتر و سریع تر می اندیشید که کشتی ها را پر و خالی کند و بتواند در وقت بسیار زیاد و هزینه بالا صرفه جویی کند. کشتی های کانتینری اولیه، نوع تبدیل شده نفت کش هایی بودند، که بعد از جنگ جهانی دوم از باقی مانده های تانکر های تی۲ ساخته شده بودند.

در سال ۱۹۵۱، اولین کشتی کانتینری باهدف در دانمارک شروع به کار نمود و در بین سیتل و آلاسکا کار می کرد. اولین کشتی کانتینری در ایالات متحده، آیدیال اکس یک تانکر تی۲ که متعلق به مالکوم مکلین بود که ۵۸ کانتینر فلزی را از نیوارک، نیوجرسی به هوستون، تگزاس در اولین سفر دریایی اش در آوریل ۱۹۵۶ حمل نمود.

 

 


| شناسه مطلب: 28698




تهران کشتی ها



نظرات کاربران (1)