شکاف عمیق دولت ها و سازمان های مردم نهاد در ایران
به گزارش پرتال حمل و نقل به قلم ابوالفضل بهره دار رئیس انجمن مهندسی حمل و نقل ریلی و نایب رئیس کانون دانش ، صنعت و بازار کشور ؛ بررسی وضعیت تعامل دولتهای جمهوری اسلامی ایران با سازمانهای مردمنهاد (NGOها) نشان میدهد که طی سالهای گذشته ، هیچگاه از ظرفیت این تشکلها به طور شایسته و مؤثر استفاده نشده است .
از ابتدای انقلاب ، همواره فاصلهای ساختاری و گفتمانی میان دولتها و سازمانهای مردمنهاد وجود داشته که این موضوع در ادوار مختلف دولتها استمرار داشته است .
برخی از فعالان و اعضای علمی دانشگاهها که بیش از ۱۴ سال سابقه فعالیت در حوزه NGOها را دارند ، معتقدند ساختار اجرایی کشور ، باور عمیقی به نقشآفرینی تشکلهای مردمی ندارد و این موضوع صرفاً به صورت شعار و در سطح کلام باقی مانده است .
در حالی که در کشورهای توسعهیافته ، از جمله آمریکا و انگلستان ، جایگاه ویژهای برای NGOها در ساختار تصمیمگیری و مدیریت کشور تعریف شده و حتی در برخی موارد ، نقش و رأی این تشکلها فراتر از قانون است ؛ به گونهای که اگر یک NGO مرتبط با ایمنی حمل و نقل دستور دهد ، وزیر مربوطه موظف به اجرای آن است .
در ایران ، مراجعات و دیدارهای متعدد با رؤسای جمهور و مسئولین ارشد ، منجر به ایجاد تغییر جدی در نگرش و عملکرد دولتها نسبت به NGOها نشده است . نمونههایی همچون مذاکرات حضوری با آقایان روحانی ، احمدینژاد ، عارف ، ضیا هاشمی و سایر مقامات ، نشانگر نبود اراده عملی برای بهرهگیری مؤثر از این ظرفیت عظیم اجتماعی است . حتی امضای مکاتبات و تصویب برخی نامههای رسمی نیز در اجرا مورد بیتوجهی قرار گرفته و به نتیجه مورد انتظار نرسیده است .
لازم است تأکید شود که سرمایه فکری ، تجربه علمی و تخصص نیروی انسانی حاضر در تشکلهای مردمنهاد، میتواند نقشی کلیدی در تحول اجتماعی و ارتقاء سطح مدیریت کشور ایفا کند .
انتظار میرود دولتها با بازنگری در سیاستهای خود و دور شدن از نگاه سنتی به تشکلهای مردمی ، اقدامات مؤثری برای استفاده از ظرفیتهای علمی و اجتماعی موجود در حوزه NGOها انجام دهند و از این ظرفیت به عنوان یکی از پایههای توسعه پایدار کشور بهرهبرداری نمایند .
منتظر حضور شما در پیج اینستاگرام iranway هستیم
